رۆژی جیهانی کرێکار بەس تەنیا مێژوویێک نییە

رۆژی جیهانی کرێکار بەس تەنیا مێژوویێک نییە،

بە بیرهێنانەوەی خەباتی ئەو مرۆڤانەیە کە دەستەکانیان ستوونی ئەم جیهانەیەیان بینا کردووە، بەڵام خۆیان هەمیشە لە پەنا بوون و نادیار.

من دەنگی ئەوانەم کە کار دەکەن، بەڵام لە ئەمنیەتدا نین، من بە داهاتووێک بڕوام هەیە کە لەوێ هیچ مرۆڤێک بە هۆکاری ئیش کردن هەژار نابێت، بە هۆی خۆپێشاندان لە بەندیخانە نابێت، و بە هۆی بیرو باوەڕ بە یەکسانی، ئاوارەی دیارێکی تر ناکرێ.

شان بە شانی کرێکاران، لە هەر کوێ ئەم جیهانە بن، دەوەستم. لە کارخانە خاپوورکراوەکانی وڵاتم بگرە تا خیابانە پر لە دووکەڵەکانی غۆربەت.

Der Internationale Tag der Arbeit ist nicht nur ein Datum – er erinnert an die Kämpfe jener, deren Hände die Säulen dieser Welt gebaut haben, und die doch immer an den Rand gedrängt wurden.

Ich spreche für jene, die ohne Sicherheit arbeiten. Ich glaube an eine Zukunft, in der niemand wegen seiner Arbeit arm bleibt, niemand wegen Protesten ins Gefängnis kommt und niemand wegen seines Glaubens an Gleichheit ins Exil gezwungen wird.

Ich stehe in Solidarität mit allen Arbeiterinnen und Arbeitern – von den verstummten Fabriken meines Heimatlandes bis zu den staubigen Straßen des Exils.